Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ.... BY ΙΚΤΙΝΟΣ!!!

 <<Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ>>
Ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής, ο Γιόχαν Κρόιφ, είχε δηλώσει ότι <<Η λεπτομέρεια φέρνει την επιτυχία>>.
Και εμείς, όσον αφορά τα θέματα του τουρισμού μας, δεν προσέχουμε καθόλου την...λεπτομέρεια, αν όντως η συμμετοχή μας στις εκθέσεις θεωρηθεί <<λεπτομέρεια>>.
Και παίρνω την ευκαιρία να ρωτήσω όσους τάσσονται υπέρ της άποψης ότι είναι σχεδόν περιττή η συμμετοχή μας στις εκθέσεις, <<έχουμε επενδύσει κάπου αλλού για την προβολή μας όπως στο διαδίκτυο;>>  Όχι βέβαια. Γι' αυτό είμαστε ΠΑΤΟΣ.
Τώρα θα μου πείτε ότι έχουν  ιστοσελίδες τόσο η Νομαρχία, όσο και ο Δήμος Κερκυραίων. Ωραία, αλλά για μπείτε στο alexa.com για να δείτε την επισκεψιμότητα τους. ΠΑΤΟΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!! Αφού είναι άσχετοι οι άνθρωποι και δεν γνωρίζουν.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ
Θα πρέπει να καταλάβουν οι ασκούντες την εξουσία, ότι όταν λαμβάνουν αποφάσεις, τις λαμβάνουν όχι μόνο για τους σημερινούς συμπολίτες τους αλλά κυρίως για τις επερχόμενες γενιές. Τι θέλω να πω; Κάποτε, κάποιος, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίστηκε μεγάλος πολιτικός, αντί να χαρακτηριστεί επικίνδυνος για τον τόπο μας, πήρε την απόφαση να γκρεμίσει την Πόρτα Ριάλα, ως  μια συμβολική κίνηση, κατάργησης της ταξικής διαφοράς!!!
Είναι συμβολική κίνηση, η καταστροφή ενός αρχιτεκτονικού κομψοτεχνήματος με λειτουργική αξία για την πόλη; Τι ήταν; Το τείχος του Βερολίνου; Αυτό ήταν έγκλημα σε βάρος της πόλης. Έγκλημα το οποίο έμεινε ατιμώρητο. Θα μου πείτε ότι ο νεκρός δικαιώνεται. Σωστά, αλλά ο νεκρός πολιτικός σχολιάζεται και κρίνεται στο διηνεκές και αενάως, πολύ περισσότερο όταν οι αποφάσεις του, έχουν δυσμενείς συνέπειες για τις επόμενες γενιές.
Κάποια άλλη στιγμή, στην ιστορία αυτού του τόπου, κάποιοι, αποφεύγω να τους χαρακτηρίσω, πήραν την ηλιθιοδέστερη απόφαση να κατεδαφίσουν το βομβαρδισμένο μεν, αλλά δυνάμενο να ανακατασκευασθεί, Δημοτικό Θέατρο και στην θέση του να ανεγερθεί το σημερινό έκτρωμα.
Δέκα περίπου χρόνια πιο νωρίς, μια άλλη δημοτική αρχή πήρε επίσης μια ακτανόητη απόφαση να κατεδαφίσει το Μοναστήρι της Ανουντσιάτα. Αυτό το 1953.
Πείτε μου σας παρακαλώ, τι εικόνα θα παρουσίαζε σήμερα η πόλη της Κέρκυρας, αν υπήρχε η Πόρτα Ριάλα, το παλιό Δημοτικό Θέατρο και το Μοναστήρι της Ανουντσιάτα; Το έχετε φαντασθεί; Που θέλω να καταλήξω; Δυστυχώς αυτός ο τόπος, είναι καταδικασμένος να τον κυβερνούν οι μέτριοι, για να μην πω τίποτα χειρότερο.
Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο είμαστε καταδικασμένοι να γκρεμίζουμε ή να μην κάνουμε τίποτα απολύτως.
Θεωρώ ότι έφθασε η στιγμή, ο χρόνος, αν θέλετε, να αποφασίσουμε με αντικειμενικά κριτήρια, για το ποιοι ΜΠΟΡΟΥΝ να μας κυβερνήσουν. Όχι γιατί είναι φίλοι μας ή είναι καλά παιδιά. Όλοι είμαστε καλά παιδιά.
Αλλά ποιος πραγματικά, με αντικειμενικά κριτήρια, μπορεί να συνεισφέρει στον τόπο μας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να παραμερίσουμε το προσωπικό μας συμφέρον και τις προσωπικές μας προσδοκίες. Θα μου πείτε πιστεύεις αυτά που γράφεις; Θα σας απαντήσω, ΝΑΙ. Και θα με ξαναρωτήσετε, πιστεύεις ότι έτσι θα γίνουν τα πράγματα; Έτσι θα λειτουργήσει το εκλογικό σώμα; Θα σας απαντήσω, ΟΧΙ. Όχι δεν το πιστεύω, αλλά τουλάχιστον εγώ τα είπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: