Το παράπονο του παπα Σπύρου

ΓΡΑΦΕΙ Ο Μ. ΓΑΓΙΩΤΗΣ

Αφού τελείωσα από την Θρησκευτική μου επίσκεψη πάνω στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγιάς των Βελλιανιτών και ανεμνήσθειν ημερών αγίων. Δηλαδή παρακολούθησα την περιφορά του επιταφείου, άναψα το κερί μου στην Χάρην της, είδα γνωστούς φίλους, νέους και παλαιούς, ανταλλάξαμε ευχές και έπιασα σειρά για το καναρέλι.
Έθιμο από τα βάθη του χρόνου, νόστιμο, καθαρό, με άψογη συμπεριφορά την εθελοντών στο service και στην περιποίηση. Μου άφησαν άριστες εντυπώσεις η οργάνωση, η τάξη και η περιποίηση.
Πήρα τον δρόμο να γυρίσω διότι η ζέστη ήταν ανυπόφορη και σιγά σιγά κατέβαινα το γραφικό δρομάκι, ασβεστωμένο προς την προκυμαία, τον Μώλο όπως εμείς τον λέγαμε τα χρόνια εκείνα τα παλαιά, που κατασκευάστηκε το 1936.
Μπήκα στο ταχύπλοον και με την βοήθεια της Παναγίας έφθασα στην εξέδρα όπου συνάντησα έναν σεμνό λεβίτη, έναν ταπεινό Ιερέα που είναι Εφημέριος στο Δημοτικό Διαμέρισμα του Λογγού εδώ και αρκετά χρόνια.
Δεν είναι Παξινός, είναι από την Λευκίμμη και στο ερώτημά μου γιατί δεν συμμετείχε στο Ιερό συλλειτουργό πάνω στο Ιερό Προσκύνημα, μου απάντησε: "Όσα χρόνια υπηρετώ στους Παξούς ως Εφημέριος του Λογγού ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν έχω λειτουργίσει σαν τέτοια μέρα πάνω στο Μοναστήρι, πάντα με στέλνουν στην Αγία Παρασκευή των Μπογδανάτων που υπάρχει το Τάμα του Κουτρουμπάλη και που με πίστη το συνεχίζει ο εγγονός του, Επίτιμος Εισαγγελέας Εφετών, κ. Σταμάτης Κουβός" , μου είπε ο Παπά-Σπύρος. "Τόχω παράπονο μια φορά φίλε Γαγιώτη να πάρω και εγώ μέρος στην περιφορά του επιταφείου πάνω στο νησί", "Ίσως.." συνεχίζει ο Παπά-Σπύρος, "επειδή είμαι ξένος συνεχώς στέλνουν εμένα στο Τάμα του Κουτρουμπάλη. Θέλω να γράψεις κάτι, διότι θεωρώ αδικία, διαχωρισμό να μη το πω ρατσισμό, γιατί; Γιατί είμαι ξένος;"
Το υποσχέθηκα στον συμπαθέτατο Παπά-Σπύρο και αν υπάρχει χώρος να δεχτούν την παράκλησή μου οι υπεύθυνοι Εκκλησιαστικοί φορείς του νησιού, να άρουν την αδικία που κατά τον Παπά-Σπύρο είναι ενδεικτική και το παράπονό του δίκαιο.