ενα ποιημα του κωστα ι. σαλιων (απο το... γρι - γρι του μυαλου του)

Πρόλογος: - Παίρνω, με αυτή την…ΥΦΕΣΗ
Χαρτί και….καλαμάρι
Και γράφω χρονογράφημα
Που ακρίβυνε το…ψάρι΄.

-Προψές μες στα ψαράδικα, τση αγοράς σε είδα.
Σε ρώτησα: "Πως λέγεσαι;;;" και μου πες:….Σ υ να γ ρ ί δ α΄.
Εκοίταζα και τον ψαρά και του βαστούσα "αμάχη",
Γιατί σε κράτουνε μακριά , απ΄ τ΄άδειο μου…στομάχι΄.

- Πλάϊ σου εστεκόντουσαν δυό παχουλά…. Λυθρίνια,
[Τα αγόρασε γέρο- δανδής, { με…φράκο και λουστρίνια…]
Την ώρα που τ’ αγόραζε πέρασε μια κοπέλα
Κι όπως γλειφόταν ο… "δανδής", του ‘φυγε η….μασέλα΄.

-Αυτός ο γέρος,παναπεί, με γιόμισε ….σκοτούρες
Τόμου , αντάμα εψώνισε και έξι-εφτά…τσιπούρες….
Ώ΄. Σάρκα, νόστιμη, γλυκειά, μου τρέχανε τα σάλια…..
Τσιπούρες, κέφαλους, σκουμπριά, βλέπω μόνο με… κιάλια
΄Ω'. Συναγρίδα "καλλονή", πως μοιάζεις με…κοπέλα…..
Εμένα,όμως, τον άφραγκο δεν θέλει μήτε η… βδέλλα΄.

- Σε σκέφτομαι…ολόγυμνη να ψήνεσαι στη σχάρα
κι απέκεια εγώ, να γεύομαι τη νόστιμη "κορμάρα"
Μα είμαι ο δόλιος… "άνεβρος" {χωρίς…ευρώ, που λένε}…
Και "φάτε ψάρια, μάτια μου", φίλοι και εχθροί μου λένε΄.

-Μες στο "Μποσκέτο" αρέβαρα κι ένα…χρυσόψαρο είδα……
Το "βούτηξα" και …το ψησα….{πως ήταν………ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ΄.}
Σαν…. ξύπνησα μου είπανε:
Λαχτάρα είναι τα….ψάρια
Μα μόνο εις τα…. Όνειρα….
Στο "ξύπνιο" είν΄…. ευμάρεια ΄.