Ο φθινοπωρινός καιρός έφερε... ιώσεις

Έξαρση στις ιώσεις έφερε ο φθινοπωρινός καιρός, που επικράτησε τις τελευταίες δυο εβδομάδες, Οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας, η έντονη υγρασία και ο συνωστισμός σε χώρους οι οποίοι δεν αερίζονται σωστά, διευκολύνουν την κυκλοφορία των ιών του κοινού κρυολογήματος. Πάντως το συνάχι, ο βήχας και ο πυρετός, που διαρκούν 2-3 ημέρες, ταλαιπωρούν τις τελευταίες ημέρες μικρούς και μεγάλους.
Ειδικά αυτές τις ημέρες παρατηρείται ιδιαίτερη έξαρση σε δυο ιώσεις, μια του ανώτερου αναπνευστικού και μια του πεπτικού. H πρώτη εκδηλώνεται με ήπιο πυρετό, ρινίτιδα, πονόλαιμο και βήχα και διαρκεί περίπου μια εβδομάδα, με τους ειδικούς να συστήνουν αντιβηχικό σιρόπι αλλά όχι αναβίωση. Η δεύτερη έχει ως κύριο σύμπτωμα τους εμετούς για 1-2 ημέρες και αντιμετωπίζεται με προσοχή στη διατροφή.
Σύμφωνα με τους γιατρούς τέτοια εποχή, δηλαδή 20 περίπου ημέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων, διαπιστώνουμε ότι τα παιδιά παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα στο ανώτερο αναπνευστικό και στο γαστρεντερικό τους σύστημα.
Τα συμπτώματα αυτά είναι συνήθως ο βήχας, ο πυρετός, η αναπνευστική δυσχέρεια και η ρινική καταρροή και διαρκούν από 3-5 ημέρες. Στις περισσότερες δε περιπτώσεις υποχωρούν μετά απ' αυτό το διάστημα, όμως ορισμένες φορές έχουμε περιπτώσεις πνευμονίας ή αφυδάτωσης, λόγω των πολλών διαρροιών, μετά από τις 3 ημέρες, κυρίως στα βρέφη. Τα περιστατικά θα πρέπει πρώτα να εξετάζονται από Παιδίατρους και όσα έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα να παραπέμπονται στη συνέχεια στο νοσοκομείο για περαιτέρω αντιμετώπιση. Τα παιδιά, που έχουν ίωση, θα πρέπει να παίρνουν μόνο αντιπυρετικά φάρμακα και πολλά υγρά και όχι να λαμβάνουν αντιβιοτικά, χωρίς την συνταγή Παιδιάτρου.
Οι Ειδικοί Επιστήμονες επισημαίνουν ότι όχι μόνο οι λοιμώξεις της εποχής δεν πρέπει να μας ανησυχούν, αλλά και ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε μ' αυτές. Για να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας και να περιορίσουμε τις πιθανότητες προσβολής από κάποιον απ' τους εποχικούς ιούς, η πρώτη γενική οδηγία είναι ν' αποφεύγουμε να ερχόμαστε σ' επαφή με νοσούντα άτομα και να περιορίζουμε τη δική μας έκθεση - και πολύ περισσότερο των παιδιών και των ηλικιωμένων - σε κλειστούς χώρους.
Οι κυριότερες συμβουλές για τους νοσούντες είναι να καλύπτουν τη μύτη και το στόμα τους με χαρτομάντιλα όταν βήχουν ή φτερνίζονται, να μην συχνάζουν σε κλειστούς χώρους και σε χώρους μ' έντονο συνωστισμό, να μην αγγίζουν τη μύτη και το στόμα με τα χέρια, μέσω των οποίων μπορούν να μεταδώσουν την λοίμωξη σε άλλα άτομα και να φροντίζουν να μην χρησιμοποιούν το ίδιο χαρτομάντιλο για πολλή ώρα.

ΡΕΑ ΝΤΟΥΡΟΥ