Για να κερδίσει τις εκλογές μας υποσχόταν ότι λεφτά υπάρχουν, στη συνέχεια με έλεγε ότι θα γίνουν αυξήσεις σύμφωνα με τον πληθωρισμό και ότι δεν θα αυξηθεί ο Φ.Π.Α
Στη συνέχεια, επί ένα εξάμηνο, περιφερόταν στο εξωτερικό συκοφαντώντας τη χώρα, χωρίς να πάρει ούτε ένα μέτρο.
Μετά, για να μας ….σώσει, παρουσίασε στον Ελληνικό λαό το μνημόνιο σαν λύση σωτηρίας. Δεσμεύτηκε, μάλιστα, ότι θα …ξεπληρώσουμε 110 δις σε τρία χρόνια!
Φέτος, υποτίθεται ότι η οικονομία μας θα έμπαινε σε αναπτυξιακή τροχιά (θα έχουμε ύφεση πάνω από 4%), ενώ προς το τέλος του έτους θα βγαίναμε στις αγορές.
Ακολούθησαν τα γνωστά: βάναυση φορολογία, οριζόντιες περικοπές, έκρηξη της ανεργίας, μεσοπρόθεσμο, έκτακτες εισφορές και πάει λέγοντας.
Χθες, χωρίς την παραμικρή διάθεσή αυτοκριτικής (είχε μάλιστα το θράσος να πει ότι όλα έγιναν βάσει σχεδίου) ανακοίνωσε ότι μας…ξανασώζει! Η αλήθεια είναι ότι επιχείρησε να σώσει τις τράπεζες. Ελληνικές, ευρωπαϊκές και ατλαντικές.
Ο κ. Παπανδρέου απεδείχθη αναξιόπιστος, αφερέγγυος και αναποτελεσματικός. Τον εμπιστεύεστε; Αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις δεν τον εμπιστεύεται, ούτε ο ελληνικός λαός;
Έχουν επομένως καμιά αξία οι διαβεβαιώσεις του;
Είναι λύση το νέο... πακέτο;
Είναι γνωστό ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Επομένως, ας περιμένουμε μέχρι να γίνουν γνωστές αυτές οι λεπτομέρειες. Γιατί έχουμε ακούσει διαφορετικά ποσά, διαφορετικές εκδοχές και αντικρουόμενα σενάρια.
Το κακό όμως δεν είναι αυτό. Το πολύ κακό είναι ότι ο Αντώνης δεν μπορεί να μας πείσει ότι αποτελεί αξιόπιστη λύση για την χώρα. Ούτε βεβαίως οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και της αριστεράς συμπεριλαμβανομένης. Κυρίως αυτής, η οποία σε μια τέτοια περίοδο θα έπρεπε να βρισκόταν στα πάνω της.
Οπότε…ο Θεός να βάλλει το χέρι του.
Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
"Όταν χρησιμοποιώ μια λέξη" είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι με μάλλον περιφρονητικό ύφος "σημαίνει ακριβώς ότι εγώ την επιλέγω να σημαίνει μήτε περισσότερα μήτε λιγότερα". "Το ζήτημα είναι" είπε η Αλίκη "αν μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν τόσο πολλά διαφορετικά πράγματα".
"Το ζήτημα είναι" είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι "ποιος θα 'ναι το αφεντικό αυτό 'ναι όλο"
Αν ότι διαβάσατε παραπάνω σας θυμίζουν την κυβέρνηση και ειδικά τον Γ. Παπανδρέου μετά το υπουργικό συμβούλιο, δεν πέφτετε έξω. Όπως ο Αυγοκέφαλος Χάμπτι Ντάμπτι και η Αλίκη μιλούν για τη σημασία των λέξεων, έτσι και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι λέξεις που ακούμε έχουν άλλο νόημα από αυτό που καταλαβαίνουμε.
Οι ίδιοι άνθρωποι που δεν ήθελαν να ακούσουν μέχρι πριν δύο εβδομάδες για χρεοκοπία και που έλεγαν ότι το Μεσοπρόθεσμο μας γλιτώνει από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ήρθαν πρώτα με τον Βενιζέλο και ύστερα με τον κ. Παπανδρέου να εισάγουν στη γλώσσα μας τον όρο επιλεκτική χρεοκοπία, για να μας πείσουν ότι δεν έγινε και τίποτε. Άξιος ο μισθός τους.
Στο υπουργικό συμβούλιο μόνο… κλαρίνα για να χορέψουν για την χρεοκοπία της χώρας δεν έβαλαν. Ο πρωθυπουργός έβγαλε το διάγγελμά του, μίλησε για το δικό του κόπο λέγοντας "ήταν και προσωπικό στοίχημα. Έδωσα τον αγώνα με αυταπάρνηση και με την σκέψη μου τους πολίτες" ενώ υπογράμμισε ότι "απαλλάχθηκε ο ελληνικός λαός από τον βραχνά της χρεοκοπίας και τώρα μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία".
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή. Την ώρα που όλοι μιλούν για χρεοκοπία …. ταυτόχρονα την αποφύγαμε.
"Ζούμε τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, αλλά καταφέραμε ισχυρές συνθήκες ασφάλειας" υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε: "καταστήσαμε το πρόβλημα του χρέους διαχειρίσιμο. Έδωσα τον αγώνα με αυταπάρνηση, με κριτική δυσανάλογη για τη δική μου ευθύνη".
Τα σχόλια περιττεύουν....
ΑΝ ΔΕΝ ΣΠΑΣΕΙΣ ΑΥΓΑ
ΟΜΕΛΕΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
Είναι να απορεί κανείς με τη χώρα μας. Δεισιδαίμονες και προληπτικοί θα έλεγαν ότι κάποια κατάρα μας κυνηγά και μας εμποδίζει να αξιοποιήσουμε ευκαιρίες και πλεονεκτήματα.
Οι ορθολογιστές θα έκαναν λόγο για αδυναμίες, συμφέροντα και πρακτικές ασύμβατες με την πραγματικότητα.
Όποια άποψη κι' αν έχετε η ουσία είναι μία. Η χώρα μας αδυνατεί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα και να προσελκύσει ξένες επενδύσεις που θα αναζωογονήσουν την οικονομία.
Η μεγαλύτερη γάγγραινα είναι η γραφειοκρατία που όχι μόνο δεν διευκολύνει, αλλά αντιθέτως κάνει δύσκολη τη ζωή των επενδυτών, όπως αποκαλύφθηκε για πολλοστή φορά.
Αναγγέλλονται μέτρα, υπουργοί κάνουν δηλώσεις, καταρτίζονται σχέδια, αλλά μάταια. Παραμένουμε ουραγοί στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων.
Δικαιολογημένα αφού η γραφειοκρατία σκοτώνει κάθε διάθεση, η φορολογία παραμένει σταυρόλεξο για πολύ ικανούς λύτες και όποιοι το λύσουν είναι πολύ πιθανό (σχεδόν σίγουρο) κάποια στιγμή να αιφνιδιαστούν δυσάρεστα.
Αν θέλουμε επενδύσει Βενιζέλος και Χρυσοχοϊδης θα πρέπει να δράσουν τάχιστα και ριζοσπαστικά. Αλλιώς, αν παραμείνουν στα λόγια και την εκδήλωση καλών προθέσεων ας ετοιμαστούμε για το πλήρες και ολοκληρωτικό ναυάγιο.
Οι δύο υπουργοί συνεπικουρούμενοι από τους Παπακωνσταντίνου και Ραγγούση, κρατούν το κλειδί των εξελίξεων στον επενδυτικό τομέα στα χέρια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου