Ζήλεψα πραγματικά την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ζακύνθου με την Κυλλήνη.
Το νησί εξυπηρετείται από μεγάλα καράβια, τέτοια δυστυχώς δεν υπάρχουν στην πορθμειακή γραμμή Κέρκυρας - Ηγουμενίτσας, με τα οποία ταξιδεύεις, γρήγορα, άνετα και με ασφάλεια.
Αν είχαμε στην πορθμειακή γραμμή τη δική μας τέτοια καράβια, πραγματικά π πιστέψτε με τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Θα πρέπει επιτέλους κάτι να γίνει, δεν πάει άλλο. Δεν ξέρω τι, αλλά σίγουρα πρέπει να γίνει κάτι. Και για να έχουμε αίσιο αποτέλεσμα θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, δηλαδή Περιφέρεια, Δήμος και Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση να καθίσουν κάτω, γύρω από ένα τραπέζι και να συνεννοηθούν.
Ο χρόνος φεύγει, άλλοι ανταγωνιστικοί προορισμοί αναπτύσσονται με ταχύτητα και το συγκριτικό πλεονέκτημα της Εγνατίας κινδυνεύουμε να το χάσουμε.
Ή τώρα ή ποτέ.
ΤΗΝ ΒΑΨΑΜΕ ΑΔΕΛΦΙΑ...
Μέρα με τη μέρα η κατάσταση τίθεται εκτός ελέγχου. Η δυναμική του χρέους ήταν γνωστή. Η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν που άνοιξε την τρύπα στη βάρκα και η τωρινή που αργεί να την μπαλώσει.
Αλήθεια είναι ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια οι κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να χαϊδεύουν αυτιά και να ισχυροποιούν ένα κράτος συντεχνιών.
Η έναρξη αυτής της παρωδίας του λαϊκισμού ξεκίνησε επί χούντας με το χάρισμα των δανείων στους αγρότες... προκειμένου οι συνταγματάρχες να αποκτήσουν λαϊκό έρεισμα... και συνεχίστηκε με το Τσοβόλα δώστα όλα και την ήπια προσαρμογή της πλέον διεφθαρμένης και ανίκανης κυβέρνησης η οποία ήταν αυτή που πάτησε τη σκανδάλη του τορπιλοβόλου...
Κάθε μέρα που περνά η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει όλο και περισσότερο από τον έλεγχο. Η παρούσα κυβέρνηση είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε να προλάβει τη βάρκα που βουλιάζει. Φράζοντας την τρύπα ή αδειάζοντας νερό με το κουβά...
Ανέλαβε όμως μην έχοντας συναίσθηση της εικόνας της οικονομίας και καθυστέρησε τραγικά μέχρι να προσγειωθεί. Ακούγοντας τον πρωθυπουργό τις πρώτες εβδομάδες νόμιζες ότι μιλούσε κάποιος που ανέλαβε την διακυβέρνηση της Ελβετίας...
Τα περισσότερα από τα μέτρα που πάρθηκαν ή βρίσκονται σε διαβούλευση αναμφίβολα βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά οι αγορές αμφιβάλλουν αν θα εφαρμοστούν. Εδώ που τα λέμε και εμείς αμφιβάλλουμε, βλέποντας ποιοι και με ποιο τρόπο πάνε να τα εφαρμόσουν...
Πριν μια εβδομάδα η αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους δεν φαινόταν το πιο πιθανό σενάριο. Σε μια εβδομάδα δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο. Η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη.
Μόνο θεραπεία σοκ έχει πιθανότητες να αντιστρέψει το κλίμα πλέον...
Οπερ, Συμβούλιο Εθνικής Σωτηρίας με επικεφαλής πολιτικούς που έχουν κύρος στο εξωτερικό, και διακομματική πειθώ στο εσωτερικό και εμπειρία στην μεταρρύθμιση του δημοσίου.
Προαναγγελία συνταγματικής αλλαγής για μείωση των βουλευτών, κατάργηση της μονιμότητας και κριτήρια αντικειμενικής αξιολόγησης στο δημόσιο.
Καταμέτρηση και μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Δραστική μείωση σπατάλης. Μείωση αμυντικών δαπανών.
Ανάδειξη της δίωξης της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής σε εθνικό ζήτημα με έκκληση για συμμετοχή των πολιτών. Μείωση της φορολογίας σε επίπεδα που είναι ανταγωνιστικά με τις περιοχές που γειτονεύουμε.
Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ποιος θα ρισκάρει τα χρήματα που έχει στην τράπεζα όταν φορολογείς το μέρισμα με 40%;
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να παρέμβει. Πρέπει να προσφέρει στους πολίτες ένα σύνολο ολοκληρωμένων υπηρεσιών που θα τους δίνουν την δυνατότητα ισότιμης και πολύπλευρης συμμετοχής σε όλες τις δραστηριότητες, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία μιας σύγχρονης, τοπικής κοινωνίας δικαίου. Όμως υπάρχουν πόροι και μέσα; Κατάλληλο και επαρκές προσωπικό; ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ. Θα έπρεπε το κράτος ταυτόχρονα με τα σκληρά οικονομικά του μέτρα να δώσει ιδιαίτερο βάρος στην άσκηση της Κοινωνικής Πολιτικής, να δώσει βάρος στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, σ' αυτούς δηλαδή που δεν χάνουν απλώς κάποια ευρώ, αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτό που δεν κάνει το κράτος, η Κεντρική Κυβέρνηση, πρέπει να κάνει, στο μέτρο του δυνατού η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κι όταν λέμε κοινωνική πολιτική, εννοούμε στο επίπεδο της καθημερινότητας, προσανατολισμένη στις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών μας και στις ιδιαιτερότητες κάθε τοπικής κοινωνίας.
1) Μέσα στα παραπάνω πλαίσια θεωρώ ότι είναι απαραίτητο στις μέρες μας μία στροφή των Δήμων στην ενίσχυση της κοινωνικής τους πολιτικής. Άρα μία ενίσχυση οικονομική σε όλες τις δομές πρόνοιας. Να αντιμετωπιστούν τα βασικά προβλήματα επιβίωσης των χαμηλότερων κυρίως κοινωνικών στρωμάτων. ( "βοήθεια στο σπίτι", "Μονάδες κοινωνικής Μέριμνας", δημιουργική απασχόληση και ψυχαγωγία στα Κ.Α.Π.Η, προγράμματα προώθησης της απασχόλησης, δημιουργία Δημοτικών Γραφείων Εύρεσης Εργασίας, ανάπτυξη κοινωνικής οικονομίας κλπ).
2) Προσοχή στον λαϊκισμό και την καταστροφολογία που πάντα καιροφυλαχτούν. Δεν είναι δυνατόν και δεν πρέπει να σταματήσουν οι άλλες δραστηριότητες των Δήμων. Ούτε είναι εφικτό να προσφέρονται όλα δωρεάν. Ότι δεν υπάρχει σε αφθονία, χρειάζεται διαχείριση. Άρα ο κάθε Δήμος σταθμίζοντας τις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών του, πρέπει να βρει τις ισορροπίες του. Χρειάζονται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις γιατί έχουμε ανάγκη την "τροφή" της ψυχής μας και την ψυχαγωγία, χρειάζονται οι αθλητικές δραστηριότητες γιατί έχουμε ανάγκη εμείς και τα παιδιά μας την άθληση ως μέσο υγείας και ψυχαγωγίας.
Πρέπει να προσφέρει η Τ.Α ένα δίκτυο
πολιτιστικών-αθλητικών-κοινωνικών-ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που θα διατηρήσουν τον κοινωνικό ιστό του Δήμου σε ισορροπία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου