“Μία ροζ... Ρόζα” Ευθυμογράφημα - σκετς εποχής του Κώστα Ι. Σαλιών

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΕΝΑΡΞΗ:
[ΣΤΟ ΤΑΒΛΑΤΣΟ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ Ο ΚΟΜΠΕΡ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΚΟΜΕΡ ΠΟΥ ΤΟΝ "ΚΥΝΗΓΑΕΙ"...ΤΟΝ ΠΙΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ...]

ΚΟΜΕΡ: - Στέκα , ωρέ λιγόχρονο, που να σου μπει η μαλίνια....
Δεν γλέπεις που αρεβάραμε σύσκαροι μέσ΄στην Πίνια;;;;;
ΚΟΜΠΕΡ: [ΓΕΛΩΝΤΑΣ]- Γιομάτη η Πίνια από κουτούς, πεκάδους, ντεφετάδους...Νιοράντηδες και άκλερους,χωριάτες και σμπερλάδους΄.
Κομέρ: [ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ]....- Στο βόρτο,αυτός, μου φαίνεται... Νογάτος και .....Ωραίος..΄.
Κομπέρ:[ΕΙΡΩΝΙΚΑ]... Σιγουραμέντε παναπεί..... Δεν θα ναι....Κερκυραίος΄.
Κομέρ: - Ωρέ΄. Τσου λες όλους... κουτούς;;; Μου κάζεται ,ένα ντούρο
στο τέλος θα σου κάμουνε το ΚΛΥΣΜΑ ΜΕ....ΚΑΡΜΠΟΥΡΟ΄. Εγώ γλέπω και ίξυπνους, μου κόβει, εμέ, το μάτι... Και θα σου πω πόσοι είν΄αυτοί....Πεντέξι-εφτά....νομάτοι΄.
Κομπέρ: - Κορφιάτισσες, Κορφιάτες μου...Σιόρες, Κύριοι..... "χαμίνια"
Καλώς μας εκοπιάσατε ,δελέγκου ,εδώ στην Πίνια΄.

Κομέρ: - Καλώς τσι... τσαγκουλόστομες, τσι καντουνογυρίστρες....
Τσι γκράντε πετεούλισσες, κι όλες τσι στρουδιαρίστρες΄.
-Kαλώς τσου παρτσινέβελους,
με τίρο μέσ στο βλέμμα
[Αρκεί ,ωρέ, στσου αργάτες σας Μην πίνετε το....αίμα]
- Κι εσείς τσαμένοι μου, άνεργοι, φλιμμένοι.... " φτυχιούχοι....",
Ποτές σας δεν θα γένετε....θαρρώ... συνταξιούχοι... Θα τρώτε αμυλοσφακιές, γκρούζες, βλίτα, γουλιούρους
Σκαρτζίκια και αγκίσερους,Βράχλα.σανούς, παλιούρους΄.
Και Θα φοράτε, παναπεί ,τσεργούλια, ρομπαβέκιες...Βέστες οι γυναικούλες σας,που είναι γκράντε Βέκιες΄.
Τόμου και αρρωστήσετ και πάτε στο σπιτάλι αντίς ντοτόρος Θα ρχεται Ψάλτης με...μανουάλι΄.
Γειά σου , μεάλε ...Οργανισμέ, ΙΚΑ "παρηγοριά" μας... Σε Σένα θα αφήκουμε και την...αποξυλιά μας΄.
Το ΙΚΑ είναι Οργανισμός και θα ναι πάντα , ισόβια΄.

Κομπέρ: -Μην είναι ....ΜικροΟργανισμός;;; απ΄τα πολλά.....μ ι κ ρ ό β ι α;;;
-Γειά σας Δημόσιοι Υπάλληλοι
Γκράντε " δουλευταράδες...."
Πιότερο, ωρέ, δουλεύετε...
τσι Αργίες και Γιορτάδες.....
Τουλόου σας και οι ...Κουτοί
αντέστε,ωρές, Κοπιάστε...
Την πρώτη θέση παναπεί
μπρος στο ταβλάτσο,πιάστε΄.
-Χωρίς κουτούς η Κέρκυρα
Θαχε .. μιά... καχεξία....
διότι οι ...Κουτοί προσφέρουνε
Γέλιο και...Ευεξία΄.

Κομπέρ: - Ελάτε οι πουρναρόκωλες
Και οι λογγοδαρμένες...
Οι ..τσούρδοι και οι παστρικές
κι οι...άλλες ....πομπεμένες΄.
- Κι εσείς... Κουτσούνες,τροφαντές
Οι.... φρεσκοπαντρεμένες...
[ Που είδατε στα...σκέλια σας...
Μια...τζόγια ,οι τσαμένες΄.]
-Στρώστε και στσου κουμπάρους σας
Το βράδυ ένα....στρωσίδι.....
[ΠΟΝΗΡΑ] - Λένε πως ο...σκαντζόχερας Τρώει το πρώτο....Απίδι΄.

Λουκία: - Καλή σου μέρα , Τσάντα μου,τι γένεσαι τι κάνεις;;;;
Ντορμίρεις βράδυ και πρωϊ,για ούτο δεν..προκάνεις να βγεις απ΄ τη φανέστρα σου να μάθεις κάνα νέο;;;
[ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ] Η θυγατέρα τση Λιλής Γάρμπο κάνει με Οβραίο

Τσάντα: - Τώραααα;;;;;
Αφού την άφηκε,εούτος ο Οβραίος
Εύρηκε κάποια "παστρικιά" ,
λέν, τώρα τελευταίως.....
Μία μιτσή που ήτανε
μορόζα του αυγοκότη

Λουκία: -Μιτσή;;;; Παρθένα παναπεί;;;;

Τσάντα: - Παρθένα από τον...μπότη΄.

Λουκία: - Το άλλο νέο τόμαθες;;; Του σταγκωτή η κόρη
Ζόρκα τήνε εμπλακάρανε
με τον κουτο-Γληγόρη
Την είχε πίσω απ΄τσι ελιές,
κατάχαμα τατσούρλου
Ποιος;;; Ο Γληγόρης μάτια μου
ο παραγιός του μούλου΄.

Τσάντα: - Ωρή ο Γληγόρης που μου λες.. [ΕΙΡΩΝΙΚΑ] [ Να σου πιτύχει...Νέος΄.]
"βλογάει" κι αυτός την "παστρικιά"
που έχει , τώρα, ο Οβραίος΄.

Λουκία: - ΄Εχει και εούτος τη μιτσή;;;
που ελέγαμε την ίδια;;;

Τσάντα: - Ναι κι ο Οβραίος τούκαμε
μπουτσούνι τα παϊδια....

Λουκία: - Τούτο δεν είναι θηλυκό
Ετούτο είναι...μαυλίστρα
΄Οπου καλεί όλα τα... "πουλιά"
Η γκράντε...πιτσοτσακίστρα΄.

Τσάντα: - Τσώπα Λουκία και μη λες
ποτές μεγάλο λόγο
΄Αμα σου πω πώς η μιτσή
έχει τον ...καρολόγο
[τον σγούμπο τον κουτσόκωλο
που χτήμα έχει στσου λόγγους]
κι όποιος περάσει απόκεια, ωρή
ακούει συνέχεια ...βόγκους΄.

Λουκία: -Τρεις μούλαροι τη θέλουνε
τον τσούρδο, τη φρουστάδα;;;;;
Θα κάμει εούτη, παναπεί
μούλικα στην ...αράδα΄.
Ινσόμα , τάμαθες ωρή;;;
Του ΄Οντσολου η θυγατέρα
με ένα...αρχιδιάκο εκλέφτηκε
η βρώμα, η παγιο-λέρα....

Τσάντα: [ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΕΙΡΩΝΙΚΑ]
- Αμιά δεν στα πανε καλά
Τα τελευταία "νέα"
Τον Αρχιδιάκο είδανε
Με τη ...μιτσή παρέα...

Λουκία: - Τέσσερις έχει παναπεί
εούτο το τσουρδέλι;;;
Μηνίπως μέσ΄ στση …Λεμονιάς
να "μπεί" το "σπίτι", θέλει;;;;
΄Ααχ΄. Αλίμονο στη μάνα τση
πούχει τέτοιο μαράζι
πούχει μια κόρη παστρικιά
που όλους τσου ξεπου.....ξεπετσιάζει΄.
Ετούτη και η μάνα της
θα ναι καλά...καμπιόνια
τσου άντρες "κάνουν" στρατηγούς
Απ΄ τα πολλά... "Γαλόνια".

Τσάντα: - Μη δίνεις φούσκους του Θεού γιατί έχεις θυγατέρα...
Ξέρεις για πότε γένεται
κηδεία η...βεγγέρα;;;;

Λουκία: - Εμένανε, η ΡΟΖΑ μου
είναι, ωρή, Παρθένα
Τόμου και από ηθική
Επήρε από εμένα....
Μα πέσμου ποια να είναι η μιτσή
Με τσου πολλούς μορόζους;;;
Τούτης το παραδάγκαλο
Θα έχει βγάλει...ρ ό ζ ο υ ς΄.
Τέσσερις άντρηδες, πω πω΄.
Για σκέψου, κάμε κόντο
κοπέλα είναι , τώρα αυτή
΄Η είναι....π α σ α μ π ρ ό ν τ ο;;;

Τσάντα: ΄Αστη σου λέω τη δουγειά
Λουκία μου, εμπάντο
γιατί , στ΄αλήθεια, αυτή η μιτσή
Το βγαλε στο "ινκάντο"
Σε λίγο οι μορόζοι της
Θα "βγάνουνε" κι ειστήριο

Λουκία: - Σέρνει παπόρι,
Τσάντα μου
Πολλά Ευρώ... "Κοφτήριο"΄.
- ΄Εχω κόρη τση παντρειάς
και πρέπει να προκάμω
Πέσ μου ποια είναι αυτή η μιτσή
Να ιδείς τι θα τση κάμω...

Τσάντα: - Θέλεις να μάθεις ποια είν΄αυτή
η παστρικιά η σκερτσόζα;;;;
[ΜΕ ΚΑΚΙΑ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟΦΥΛΛΑ ΤΗΣ]
Λ ο υ κ ί α λέν΄ τη μάνα της
Κι αυτήν την λένε Ρ ό ζ α΄.