Γράφει ο Μ. ΓΑΓΙΩΤΗΣ
Σάββατον 8 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 11π.μ., ο Πρόεδρος του "Πολυφώνου" Πολιτιστικού Κέντρου της Ν.Κηφισιάς κ. Δημ.Μελετόπουλος και τα μέλη του Δ.Σ., σε συνεργασία με την Πρόεδρον κα. Λ.Βάχαρη και τα μέλη του Δ.Σ. των "Φίλων του Μουσείου Δροσίνη", τέλεσαν επί του απεόριτου τάφου του Εθνικού μας Ποιητή ετήσιον Μνημόσυνον, στο Κοιμητήριον της Κηφισιάς και κάτω από την αμυγδαλιά που τώρα 60 χρόνια κρατά συντροφιά στον Ποιητή, Δημοσιογράφο και Συγγραφέα αείμνηστον Γεώργιον Δροσίνη.
9 Ιανουαρίου 1951 άφησε για πάντα τα εγκόσμια και αναπαύεται στην Κηφισιά που τόσον αγάπησε, ευρισκόμενος εν ζωή, ο Εθνικός μας Ποιητής.
Την επιμνημόσυνον δέηση τέλεσε ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος Καλυβωκάς με την συμμετοχή πολλών φίλων και μελών των δύο συνεργαζομένων Συλλόγων. Επίσης, με την παρουσία τους τίμησαν την επιμνημόσυνον δέηση Αντιπροσωπεία της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Κηφισιάς διότι ο Ποιητής Γ.Δροσίνης βοήθησε τα μέγιστα στην εξάπλωση της Προσκοπικής ιδέας μαζί με τον Ιδρυτή του Ελληνικού Προσκοπισμού αείμνηστον Αθανάσιο Λευκαδίτη. Επίσης παρέστει ο Αντιπρόεδρος του Δημ.Συμβουλίου Δήμου Κηφισιάς κ. Περικλής Καταγιαννάκης.
Μετά το τέλος της επιμνημόσυνης Δέησης η κα. Δήμητρα Κωνσταντίνου, μέλος του Συλλόγου "Φίλοι του Μουσείου Δροσίνη",απήγγειλεν επί του τάφου το παρακάτω ποίημα :
ΕΞΩΜΟΛΟΓΙΣΗΣ
"Σαν ήρθε η ώρα η στερνή κ'ειν η ζωή μου λίγη,
Πριν σφαλισθούν τα χείλη μου, πριν η ψυχή μου φύγει
Και πάει εκεί που θα κριθεί απ'τον Κριτή του κόσμου
Στα λόγια αυτά που θα σου πω γεννού πνευματικός μου.
'Οσοι μου κάνανε κακό κι'όσους μισούσα ως τώρα
Όλους αυτούς τους συγχωρώ σ'την στερνή μου ώρα.
Μόνον σ'εσέ την άπονη, πούχα αγαπήσει τόσο,
Μόνον σ'εσέ συγχώρεσι ποτέ δεν θε να δώσω".
Ακολούθησε ο Πρόεδρος του ""Πολύφωνου Πολιτιστικού Κέντρου της Ν.Κηφισιάς κ. Δημ.Μελετόπουλος με το παρακάτω ποίημα του Γ.Δροσίνη:
" Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο
μα όσο ανεβαίνω μόνος ν'ανεβαίνω"
Μετά το πέρας των απαγγελιών όλοι οι συμετέχοντες στην επιμνημόσυνη Δέηση για τα 60 χρόνια από τον θάνατο του Ποιητή, μαζί και ο Πανασιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Πατήρ Γεράσιμος Καλυβωκάς, τραγουδήσαμε σε τετραφωνία την "Ανθισμένη αμυγδαλιά" κάτω από την αμυγδαλιά που ακόμη δεν έχει ανθίσει!
Συγκινητική και νοσταλγική η σκηνή, φορτισμένη η ατμόσφαιρα όταν ο Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κηφισιάς κ. Περικλής Καραγιαννάκης διηγήθηκε πως μαζί με τον συμμαθητή του Γιώργο Φωτόπουλο έφτιαξαν τον αέριττον τάφο του Ποιητή με πέτρινη διακόσμιση από τον βουνό της Πεντέλης και φύτεψαν και την αμυγδαλιά που βρίσκεται στα πόδια του Ποιητή μέχρι σήμερα. Μαθηταί τότε στο Γυμνάσιο της Κηφισιάς.
Στο παρακείμενον κυλικείον του Δήμου οι δύο συνεργαζόμενοι για την εκδήλωση Σύλλογοι προσέφεραν καφέ, γλυκά στην μνήμη του Εθνικού μας Ποιητή, ενώ η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Κυρία Νανά Μανδάλη απήγγειλεν το ποίημα "Λαμπάδες"
Το ποίημα αυτό ο Ποιητής Γ.Δροσίνης το έγραψε για μια παιδούλα 16 χρόνων, κόρη της Αικατερίνης Τυλπάδου. Πέθανε στο Παρίσι και θάφτηκε εκεί. Δεν το δημοσιοποίησε τότε, άφησε να περάσουν πολλά χρόνια. Και τούτο διότι το κορίτσι που χάθηκε είχε αδελφό άρρωστο από φυματίωση και δεν ήθελε να στεναχωρήσει τον νέον και περισσότερον την μητέρα του.
Μια μόνον στροφή θα σας μεταφέρω διότι είναι πολύ μεγάλο :
" Άχαρα ανάξια είναι να φτάσουν
Τα λόγια μου ως εσένα - κρίμα !
Τι κι'αν σε στίχους συνταιριάσουν
Τι κι'αν τα σφιχροδέσει η ρίμα……………….."
Το Μουσείον Δροσίνη φιλοξενήται στην Βίλλα "ΑΜΑΡΙΛΙΣ" στην Κηφισιά και η επισκεψημότης Σχολείων - Μαθητών και κοινού είναι εντυπωσιακή.
Επίσης, πρέπει να αναφέρω ότι το ομοίωμα του Ποιητή κατασκεύασε η Καλλιτέχνης Κυρία Αγγελική (Κική) Σπύρου Βλαχοπούλου, δωρεά προσφορά στο Μουσείον (Κερκυραία).
Ο καιρός σήμερα στην Κηφισιά ήταν Ανοιξιάτικος αλλά η αμυγδαλιά επί του τάφου του Ποιητή δεν έχει ανθίσει ακόμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου