Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ... "ΧΤΥΠΑ" ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ; (ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ)

Τέλος καλό, όλα καλά; Ισχύει αυτή η λαϊκή ρήση, στην περίπτωση της παράκαμψης του αεροδρομίου; Φαίνεται πάντως ότι, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ότι το έργο δεν θα απενταχθεί και οδεύει προς τον συμβασιοποιησή του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει αυτόματα, ότι το έργο ..."σώθηκε". Πάντως το θετικό είναι ότι η Περιφέρεια πέτυχε τον σκοπό της και το "κουδουνάκι" που κτύπησε ενεργοποίησε τις υπηρεσίες του Δήμου Κερκυραίων και επιτάχυναν τις διαδικασίες για να "κλειδωθεί" το έργο.
Για την ιστορία να πω, ότι η παράκαμψη του αεροδρομίου, λίγα θα προσφέρει στην επίλυση του κυκλοφοριακού, θα προσφέρει όμως πολλά, στην εικόνα - αίσχος, να καταλήγει ο διάδρομος προσγείωσης και απογείωσης σε... εθνικό (κατ΄ ευφημισμό) δρόμο.
Σε κάθε περίπτωση είναι ένα σημαντικό και χρήσιμο έργο το οποίο θα πρέπει να ολοκληρωθεί. Θα προλάβουμε; Καθ' ότι συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε.; Είναι ένα ερώτημα. Ελπίζουμε και ευχόμαστε, ότι θα προλάβουμε.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ...ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ;

Πολύ φοβάμαι ότι στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, δεν έχουν καταλάβει το...υπονοούμενο που εμπεριέχεται στα έγγραφα του Υπουργείου Πολιτισμού, σχετικά με Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο.
Το θέμα, δεν είναι να δώσει ο ΥΠΕΧΩΔΕ το Ο.Κ και να μην γίνει η αναστολή εφαρμογής του Γ.Π.Σ όπως ζητά επιμόνως το Υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό, είναι το μόνο εύκολο. Εντάξει, ο Υπουργός ή ο αρμόδιος Υφυπουργός λένε να προχωρήσει κανονικά η εφαρμογή και να μην ληφθούν υπόψη οι ενστάσεις των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού. Ως εδώ καλά και ωραία. Αν όμως, δεν διορθωθούν τα "ελαττώματα" και προχωρήσει η εφαρμογή ελλοχεύει ο εξής κίνδυνος. Αύριο μεθαύριο που θα θιγούν τα συμφέροντα μου, αν προσφύγω στο ΣτΕ, τότε είναι ορατός, για να μην πω ότι είναι βέβαιο, ότι θα καταπέσει το Γ.Π.Σ. Και τότε θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Η περίπτωση των Γουβιών, δεν λέει σε κανέναν τίποτα απολύτως. Εννοώ σε κανέναν από τους αρμόδιους.
Όταν "λέει" το Υπουργείο Πολιτισμού, ότι δεν τηρήθηκε ο αρχαιολογικός νόμος και ότι η μη τήρηση του αρχαιολογικού νόμου επισύρει "ποινή" ακύρωσης, αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν οι αρμόδιοι; Θα πρέπει να έχουν τελειώσει τη Νομική σχολή ή το Μετσόβιο Πολυτεχνείο για να το καταλάβουν;
Απλά πράγματα είναι. Γιατί λοιπόν αντιδρούν έτσι;

ΤΟ ΝΕΟ ΑΡΓΕΙ, ΤΟ "ΠΑΛΙΟ" ΘΑ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

Το νέο Νοσοκομείο, όπως πάνε τα πράγματα, αργεί να ολοκληρωθεί και ακόμα περισσότερο αργεί να λειτουργήσει. Το κτίριο, αν όλα πάνε καλά, θα ολοκληρωθεί τους πρώτους μήνες του 2009, ο ιατρομηχανολογικός εξοπλισμός θα είναι έτοιμος μετά το πρώτο εξάμηνο του 2009, όπως και ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός, ο κόμβος, ο Κύριος γνωρίζει πότε θα γίνει, το πάρκινγκ θα είναι "κουτσουρεμένο" με τις 300 θέσεις του...Λεωνίδα και η μετεγκατάσταση, μετά απ' όλα αυτά, προβλέπεται μετά το καλοκαίρι του 2009, γιατί δεν βλέπω καλοκαιριάτικα να γίνεται....μετακόμιση.
Το ερώτημα, που αποτελεί και ζητούμενο. Όταν λειτουργήσει το νέο Νοσοκομείο, θα σταματήσει το "κύμα μετανάστευσης" προς άλλα Νοσοκομεία, κυρίως των Ιωαννίνων; Η απάντηση. ΟΧΙ Απλά θα έχουμε καινούργια...ντουβάρια. Κάτι είναι και αυτό.
Μέχρι τότε όμως, τι γίνεται; Μέχρι τότε, αλλά και μετά, το υπάρχον Νοσοκομείο, όπως και τα υπόλοιπα περιφερειακά Νοσοκομεία της χώρας, θα...υπολειτουργούν, αν και εφόσον, ισχύσει η ντιρεκτίβα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση των εφημεριών. Με λίγα λόγια, το Νοσοκομείο μας, θα λειτουργεί, περίπου σαν τα Σούπερ Μάρκετ. Μέχρι τις 8 ή τις 9 το βράδυ και όχι επί 24ωρου βάσεως. Και όποιος αντέξει.
Αυτά είναι τα νέα της Αλεξάνδρας... Καθόλου ευχάριστα νομίζω.

ΜΕ ΤΟ "ΠΑΛΙΟ" ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;

Και μια που το έφερε η κουβέντα, να το ξαναπώ. Να το ξαναπώ, γιατί οι αρμόδιοι δεν βλέπω να συγκινούνται. Με το παλιό Νοσοκομείο, εφόσον βέβαια γίνει η μετεγκατάσταση, τι θα γίνει; Γιατί αργούμε να πάρουμε κάποιες αποφάσεις; Τι μας εμποδίζει; Γιατί δεν έχουμε μάθει να σχεδιάζουμε εκ των προτέρων και όχι να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις; Τι λέει άλλωστε η λαϊκή σοφία; Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.

ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΓΕΝΙΑ;

Και κάτι σχετικό με την καθυστέρηση κατασκευής του κλειστού Προπονητηρίου του Κ.Γ.Σ..
Το ότι χάθηκαν 20 χρόνια χωρίς προπονητήριο, δεν πρέπει να το βλέπουμε από την πλευρά των ντουβαριών, που δεν κατασκευάστηκαν, αλλά από το γεγονός ότι τουλάχιστον 3 γενιές αθλητών, δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες εκγύμνασης με τους συναθλητές τους στην Πάτρα, στη Φλώρινα, στη Λάρισα, στο Ηράκλειο και τα Χανιά, για να μην αναφερθώ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Τώρα λοιπόν, όσο καθυστερεί η κατασκευή και η λειτουργία του κλειστού προπονητηρίου ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί μια ακόμα γενιά αθλητών, με ότι αυτό συνεπάγεται, σε κόστος, στην "αθλητική αλυσίδα" του τόπου μας, άρα στον κερκυραϊκό αθλητισμό.
Η "ζωή" ενός αθλητή, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι διαρκεί περίπου τα 10 χρόνια. Τα πέντε πρώτα χρόνια του αθλητή, είναι τα πιο σημαντικά και προσδιορίζουν την μετέπειτα πορεία του. Με λίγα λόγια, σε τι επίπεδο θα κινηθεί.
Έχουμε και λέμε τώρα. Αν άρχιζε η κατασκευή του προπονητηρίου το 2007, όπως είχε σχεδιάσει η προηγούμενη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, θα μπορούσαμε να αισιοδοξούμε ότι το 2010 οι αθλητές του Κ.Γ.Σ θα χρησιμοποιούσαν τον χώρο. Κάποιοι από τους νέους αθλητές, θα είχαν ίσες ευκαιρίες προπόνησης με τους συναθλητές τους σε άλλες πόλεις της χώρας.
Τώρα τι έχουμε. Το 2008 φεύγει, για να μην πω ότι έφυγε ήδη, και ακόμα δεν έχει αποφασιστεί, πως και αν, θα κατασκευαστεί το προπονητήριο. Αν υποθέσω ότι θα αρχίσει 2010, τότε ενδεχομένως να το δούμε να λειτουργεί, αν όλα πάνε καλά, το 2013 και βάλε. Άρα πάει στράφι, μια ακόμα γενιά κερκυραίων αθλητών και προφανέστατα, κόβεται βιαίως η αθλητική αλυσίδα.
Όλα τα έργα τα οποία σχετίζονται με τις υποδομές, δεν μπορείς να τα προσεγγίζεις με τον ίδιο τρόπο. Κάποια έργα, όπως αθλητικά ή του τομέα της υγείας, έχουν τις ιδιαιτερότητές τους. Αν δεν γίνουν στον σωστό χρόνο, τότε αυξάνονται οι δυσμενείς επιπτώσεις.