Ένας χρόνος ΠΑΣΟΚ, πολλά χρόνια πίσω….

του Στέφανου Σωτ. Γκίκα

Ένας χρόνος πέρασε, ένας δύσκολος χρόνος, που ο Έλληνας πολίτης είδε τα εισοδήματα του να μειώνονται δραματικά, το βιοτικό του επίπεδο να περιορίζεται σημαντικά, τα πάντα να ακριβαίνουν, ο πληθωρισμός να εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη και το χειρότερο, η ανεργία να φτάνει σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Όλα αυτά βεβαίως - και πρέπει να είμαστε δίκαιοι - οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις χρόνιες παθογένειες της Ελληνικής Πολιτείας και στα εγκληματικά λάθη και παραλείψεις των Ελληνικών Κυβερνήσεων τα τελευταία 30 χρόνια. Οφείλονται όμως και στην ανετοιμότητα της νέας κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου να διαχειριστεί έκτακτες καταστάσεις όπως αυτές που διαμορφώθηκαν και στη χώρα μας εξ'αιτίας της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2009.
 Ήταν πραγματικά λαϊκίστικο σύνθημα το "λεφτά υπάρχουν" από τα χείλη του βέβαιου τότε μελλοντικού Πρωθυπουργού, ο οποίος επιμελώς απέρριπτε επί πολλούς μήνες το αίτημα του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για εθνική συναίνεση και εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που ήδη ταρακουνούσε συθέμελα την Ευρώπη. Τότε "υπήρχαν λεφτά", τάζαμε "λαγούς με πετραχήλια" - θυμίζω την διακήρυξη πχ για το επίδομα αλληλεγγύης - αλλά αγνοούσαμε πλήρως τα λόγια αγωνίας του Κάραμανλή ακόμα και στην Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2009 και τις πικρές αλήθειες για ανάγκη σκληρών και επώδυνων μέτρων. Δυστυχώς η αρχική τάση "ρεμβανσισμού" της νέας κυβέρνησης, τα απανωτά λάθη, οι καταστροφικές μνημειώδεις πια δηλώσεις περί "εντατικής" και "τιτανικού", η έλλειψη σωστών αντανακλαστικών, αποπροσανατόλισε την νέα κυβέρνηση με αποτέλεσμα να χάσει πολύτιμο χρόνο, να μην εφαρμόσει κατάλληλες πολιτικές και η κρίση χρέους και ελλείμματος που κληρονόμησε, να μετατραπεί σε κρίση δανεισμού και να οδηγηθούμε μοιραία στην Τρόικα και στο ΔΝΤ.
Αν ρωτήσουμε σήμερα τον μέσο Έλληνα πολίτη θα απαντήσει αβίαστα ότι ένα χρόνο μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τα πράγματα είναι πολύ δυσμενέστερα από πριν και σε όλα τα επίπεδα. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι Έλληνες πολίτες δεν αντικρίζουν πια με αισιοδοξία το μέλλον. Πιστεύουν ότι με τις πολιτικές που εφαρμόζονται μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων που δεν οδηγεί πουθενά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο μόλις κατατεθείς Κρατικός Προϋπολογισμός του 2011, ο οποίος προβλέπει νέα επώδυνα μέτρα, ώστε αφενός τα έσοδα να αυξηθούν κατά 5.3 δις ευρώ, και αφετέρου να εξοικονομηθούν 1.4 δις ευρώ από μείωση δαπανών. Η σχέση έσοδα/δαπάνες ανέρχεται δηλαδή με ποσοστά, σε 71% έσοδα έναντι 29% δαπάνες αντί να είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Παπανδρέου θα  αυξήσει και πάλι τους έμμεσους και άμεσους φόρους, θα επιβαρύνει τις επιχειρήσεις, θα αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες κλπ, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στην προοπτική ανάπτυξης της χώρας.
Στο ερώτημα αν υπάρχει άλλη πολιτική ο οικονομολόγος πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς και μια ομάδα κορυφαίων οικονομολόγων κατέθεσαν από τις αρχές του καλοκαιριού μία ολοκληρωμένη και κοστολογημένη συνολική πρόταση για δέσμη οικονομικών πολιτικών, διαρθρωτικών αλλαγών και τομών που αν εφαρμοστούν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από τη μέγγενη του ΔΝΤ πολύ γρηγορότερα, δίνοντας βαρύτητα στο σκέλος της ανάπτυξης και όχι των εσόδων - που επιμένει ατυχώς η κυβέρνηση - και που κυρίως οφείλεται η σημερινή εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών. Είναι καιρός η κυβέρνηση, έστω και για μια φορά, να υιοθετήσει τις προτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πριν είναι πολύ αργά, γιατί πολύ απλά αποτελούν μονόδρομο για την έξοδο της χώρας από την κρίση.